Het was een behoorlijk snel in elkaar gestoken muzische les. Ik moet het nog terug gewoon worden, lesgeven op vrijdagnamiddag. De vorige jaren mocht ik dan steeds aan computers prutsen tijdens mijn ICT-uren. Dit schooljaar paste dat niet in de planning. Waardoor ik mijn eenaatjes opnieuw een zalig weekend kan toewensen.
Op vrijdagnamiddag staat op school steevast muzische vorming gepland. Dat is al jaren zo. Toch liet ik me verrassen, die eerste vrijdag. 's Middags de mogelijkheden overlopen. Het was kort dag. Met dank aan Pinterest en de verzameling geweldige ideeën aldaar, koos ik ervoor mijn leerlingen te laten kennismaken met de doodlewereld. Doodles is een verzameling kleine, vaak snel getekende vormpjes, karakters of tekeningetjes samen op een blad. Ik snuister graag, bij een overvloed aan tijd, tussen doodles van anderen. De eenvoud ervan spreekt aan. Enkel zwart en wit. Een volledig blad gevuld met tekeningetjes of patronen. De drukte van de prent geeft rust. Het zijn al die kleine onderdeeltjes van die grote machine die de aandacht nemen. Je kan er in verdwalen zonder het beeld van het geheel te vergeten.
Aan de slag, dus! Starten deden we met lijnen. Een aviertje vol. Horizontaal van rand naar rand. Met de zwarte stift. Een tweede aviertje volgt. Lijnen kriskras door elkaar, opnieuw van rand naar rand. Op deze manier maken we vormen. Het derde aviertje krijgt vormpjes, figuurtjes en patroontjes. Zo stellen we onze 'zentangle' samen. Tijd voor het echte werk. Met de nodige voorbereiding was het voor de eenaatjes vrij snel duidelijk hoe hun creatie er uit zou zien. Op een groot stevig blad tekenden we lijnen die de randen van het blad met elkaar verbonden. Zo mochten recht, schuin of gebogen zijn. Kriskras door elkaar. We mochten de gemaakte vormen niet uit het oog verliezen. De grootte ervan was van belang. Een heel groot wit vlak kreeg nog een extra lijn. Ondertussen klonk de Buddha Bar muziek door de klas. Spotify heeft ook in het onderwijs zo zijn voordeel. De muziek zorgt voor een extra kalmte. De kinderen aan het werk. Allen strevend naar hun doel: geen plekje op het blad mag ongeschonden blijven. Geïnspireerd door de voorbeelden die op het digibord verschijnen. Op Pinterest maakte ik een bord aan met verschillende voorbeelden. Niet om ze eenvoudigweg over te nemen, maar om ideeën op te doen. Welke patronen kunnen de kinderen nog gebruiken? Hoe worden de vormen verder gevuld? Ook bij elkaar konden ze gaan kijken. Met de nodige complimentjes werden de creaties van elkaar bestudeerd en goed bevonden. En terecht. Naarmate het werk vorderde, kwamen pareltjes te voorschijn. Gemotiveerd door Buddha Bars geluidjes vonden de eenaatjes de rust in zich, wat uitermate bleek op hun blad. 
De werkjes maken me trots. De leerlingen hebben heel wat in hun mars. Door de juiste snaren te bespelen, overtuigen ze ook zichzelf van hun talent. De achterwand van de klas is momenteel een schittering van kunstwerkjes. Gemaakt met het nodige geduld en kunde. Ze doen me denken aan een oude blog van Bram Faems waarin hij naast het proces van de lessen beeld ook steeds het product belangrijk achtte. Niettegenstaande de recente visies op het muzisch onderwijs, mag een proces ook afgerond worden met een afgewerkt product dat er netjes uitziet. Het wakkert de trots aan, geeft verantwoordelijkheid. Aan de leerkracht om die zaken net te gebruiken in zijn muzische lessen!
