Al zijn we er ons volledig van bewust hoeveel tijd we nog hebben om alles af te sluiten wat we het voorbije schooljaar hebben opgebouwd. De rapporten moeten op tijd klaar zijn om meegegeven te worden. Daar zijn de gevreesde toetsen noodzakelijk voor. Zonder toets geen evaluatie. Deze toetsen inplannen betekent voor leerkrachten een extra inspanning. Uiteraard moet alle leerstof gezien zijn voor de toets kan worden gemaakt. Heel graag onderwerpen we onze leerlingen nog aan een leerzame herhaling. Om dan uit te komen bij de uiteindelijke toets. Ik hoorde ooit een collega vertellen dat dit de minst aangename lesuren waren van de hele schoolcarrière. Terwijl van een leerkracht verwacht wordt zijn hele klas te helpen, die daarvoor ook volop in beweging is, is dit bij de toetsen net omgekeerd. Stil neergezeten de klas observerend, wordt de toets afgenomen. Daarboven moeten we onze neiging om kinderen uit problemen te helpen met de leerstof volledig achter ons laten. Ik begrijp collega L. daar volkomen in. Maar toch zijn zo o zo waardevol, die toetsen! Om er nadien mee verder aan de slag te gaan. Om de collega's van het volgend jaar de juiste informatie te kunnen meegeven. En natuurlijk om de ouders en het volledige netwerk van de leerlingen zinvol te informeren over de leerprestaties van hun kind.
Bon, toetsen gemaakt... toetsen verbeteren... punten bekijken en ingeven... foutenanalyse maken... toetsen ter ondertekening meegeven... toetsen bespreken... toetsen op veilige plek bewaren... rapport opstellen... rapport voorzien van de nodige commentaren. En dat allemaal liefst nog met de glimlach.
Onze eindspurt naar 30 juni bestaat echter uit meer dan alleen toetsen en rapporten maken. Leerlingendossiers bijhouden, oudercontacten doen, nieuwe klasgroepen maken, bedankwerkjes maken voor leesmoeders, opvangmoeders en alle kostbare vrijwilligers op school. Het zorgt allemaal mee voor de 'midden-juni-spanning'.
Voor mij werkt het om een lijstje te maken. Een waarop ik alle taken die ik nog moet volbrengen voor 30 juni in het kort oplijst. De lijst telt een twintigtal extra taken, momenteel. Waarvan er ondertussen al enkele zijn doorstreept, wat zeer motiverend werkt. De metaforische muur is niet ver meer af. Om die te beklimmen zijn nog wat hindernissen te overbruggen. Samen met mijn Post-it lijstje zal het me ook nu weer lukken om de andere kant van de muur te bereiken en me volledig over te geven aan de vakantiemodus. Maar ook dan, tijdens juli en augustus, blijft mijn taak als onderwijzer door mijn hoofd spoken. Minder gedwongen. Mezelf klaarmakend voor een nieuw begin met een nieuwe bende in opnieuw ingericht klaslokaal.
Aan alle leerkrachten: veel plezier deze laatste dagen! Op naar de andere kant van de muur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten