dinsdag 22 april 2014

Open deur!


Soms lijkt het me wel iets om de deur van de klas te laten open staan terwijl we aan het werk zijn.  Zeker wanneer de temperatuur wat hoger wordt en de lente om de hoek komt piepen.  Op zulke dagen kan wat extra zuurstof de hoofden fris houden.  Sinds begin dit schooljaar waag ik het er dan ook wel eens op om met open deur instructie te geven of het inoefenen te laten aanwakkeren met frisse lucht.  De eerlijkheid biedt me wel te melden dat mijn klas de op die van de zorgjuf na laatste klas van de gang is.  Een stukje schoolgang waar gewoonlijk niet al te veel verkeer is.  Toch dacht ik voorheen dat het de afleiding van buitenaf was die me tegenhield de klasdeur open te laten.  Een leswissel, pratende kinderen op de gang, de haklaarsjes van een vrouwelijke collega,... .  Tot het moment dat de deur eens bleef open staan.  Spontaan.  Verwonderlijk welk gevoel dat gaf: ruimte!

Ook het onderwijs is niet vreemd van modewoorden.  Beroepeigen termen met een lading vol wijsheid.  Regelmatig wordt er mee gesabeld om ideeën kracht bij te zetten.  Je hoort ze voor de eerste keer en denkt: "Bonk erop!".  Mediawijsheid, gamification, geflipte klas, bring your own device,... .  Zo ook de 'krachtige leeromgeving'.  Een leerklimaat dat openheid uitstraalt.  Waar de kracht 'm zit in het samen op weg gaan om doelen te bereiken.  Het gevoel waarover sprake was er een die me dit leek te versterken.  Die open deur hield me fris. Alert ook.  Het zorgt voor een dosis transparantie.  Een term waar het onderwijs in zijn ultieme betekenis nog sterk in kan groeien.  Regelmatig bots ik nog op een drempel die er niet hoeft te zijn.  Ouders die de weg naar school wel kennen maar ergens onderweg blijken te stranden.  Toegegeven, met een open klasdeur zal je dat hele drempelprobleem niet gaan oplossen.  Maar het zou toch schoon zijn: kinderen volop in hun leerproces, een enthousiaste leerkracht/begeleider vooraan (of beter: ertussen) en de ouders die hun meest schatbare bezit kunnen zien groeien.  Misschien zelfs mee op weg gaan in de denk- en leefwereld van hun kroost. 

Terug met beide voeten op de grond, in de klas.  De spontane actie van mezelf leverde niet zo veel op.  De deur werd na een tijd terug dichtgedaan.  Even spontaan.  Tijdens het inoefenen.  Niet vanwege de koude of zachte bries.  Ze zijn het niet gewend.  Mijn schuld. 

Ik moet het vaker doen, de deur laten open staan.  Ik hou vol!  Het houdt ons fris en alert.  Het zorgt voor een open sfeer.  Een die kan evolueren naar het misschien wel toekomstig onderwijs.  Een milieu van open leercentrum.  Want leren kan overal.  Wie zijn deur daar niet voor open zet, zal m.i. Beperkt zijn in zijn leren.  Want leren kan altijd en overal!

1 opmerking:

  1. Ik beloof plechtig om mijn 'laarsjesdecibels' de volgende keer flink te laten minderen, ik loop enkel nog op de tippen van m'n tenen! Maar het werkt inderdaad wel, die open deur. Helaas zit ik op een drukker 'kruispunt'; daardoor durf ik mijn deur tijdens de instructie nog niet te openen.

    BeantwoordenVerwijderen